Հանրային հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախկին խորհրդական Ժիրայր Լիպարիտյանի կողմից արտահայտված տեսակետները, որոնք հակիրճ ասած, հարցում են 1990-ականների պատերազմի ընթացքում եւ հետպատերազմյան շրջանում եղած իր դիրքորոշումների վերաբերյալ, ցույց են տալիս, որ նրա գաղափարախոսությունը եւ քաղաքականությունը ոչ թե նոր են, այլ խորքային եւ համահունչ իր մոտեցումներին ավելի վաղ շրջանում։
Ինչպես նշվում է, 1990-ականների սկզբին Լիպարիտյանը պաշտպանում էր այն տեսակետը, որ Արցախը պետք է մնա Ադրբեջանի կազմում։ Այս դիրքորոշումը, ըստ քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանի, ոչ միայն ինքնին բացասական է, այլեւ հիմք է հանդիսացել այն խմբակի համար, որը հետագայում դարձավ «Քաղաքացիական պայմանագիր» (ՔՊ) կուսակցության կորիզը։
Դանիելյանի կարծիքով՝ Լիպարիտյանի գործողությունները եւ հայտարարությունները ոչ թե պաշտպանում են ցեղասպանություն իրագործած Ադրբեջանին, այլ ակնհայտորեն արտաքին ուժերի շահերը են ներկայացնում։ Նրա տեսակետը, որ 1915 թվականի իրադարձությունները պետք է մոռանալ եւ դրանք չպետք է դառնան հայ-թուրքական հարաբերությունների հիմք, ըստ Դանիելյանի, հանդիսանում է այն գաղափարախոսության մաս, որը նպատակ ունի հայ ժողովրդի հոգեբանությունը փոխելու եւ նրան ցնծությամբ ընդունելու դեպի թշնամին։
Քաղաքագետը նաեւ նշում է, որ նման գաղափարախոսությունը եւ աշխարհաքաղաքական տրամաբանությունը ոչ թե նոր են, այլ ունեն պատմական նախադեպեր եւ արտաքին պատվիրատուներ։ Նա նշում է, որ այսօրվա իշխող քաղաքական ուժի գործողությունները եւ Լիպարիտյանի դիրքորոշումները համընկնում են, եւ այս գծի հետեւում կարելի է տեսնել Թուրքիայի, Մեծ Բրիտանիայի եւ Միացյալ Նահանգների որոշ ուժերի ազդեցությունը։
Դանիելյանը կարծում է, որ հայաստանյան քաղաքական դաշտում նման գաղափարախոսության տարածումը ցույց է տալիս, որ պետությունը չունի բավարար իմունիտետ եւ կայացած հատուկ ծառայություններ, որոնք կարող են հակազդել նման ազդեցությանը։
