Վերջին շաբաթներին աշխարհի ուշադրությունը կենտրոնացած է Ուկրաինայի հակամարտության շուրջ։ Սակայն, ինչպես հաճախ պատահում է, պաշտոնական հայտարարությունների և մամուլի հաղորդումների ետևում թաքնված են ավելի բարդ և հետաքրքիր գործընթացներ։ Իրավիճակը, որը սկզբում թվում էր որպես պարզ բանակցային մանևր, այժմ դարձել է միջազգային քաղաքականության բարդ խաղ, որի հիմնական գործիքներն են ԱՄՆ նախագիծ Դոնալդ Թրամփը, Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը և Ուկրաինայի նախագահի խորհրդական Ռուստեմ Ումերովը։
Այս խաղի սկիզբը դեռևս Ուկրաինայի ներքին քաղաքականության մեջ էր։ Բանակցային գործընթացի ժամանակ Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին ստիպված էր հեռացնել իր խորհրդական Անդրեյ Երմակին՝ ամերիկյան կողմի պահանջով։ Երմակը, ի տարբերություն Ումերովի, դեմ էր Թրամփի առաջարկներին և փորձում էր ապավինել եվրոպական երկրների աջակցությանը։ Սակայն ամերիկացիներին հաջողվեց ճնշում գործադրել Զելենսկու վրա՝ իշխանությունից հեռացնելու Երմակին և նրա տեղը զբաղեցնելով Ումերովին, որի հետ նրանք արդեն իսկ պայմանավորվել էին։
Այս փոփոխությունը պարզապես իշխանական կադրային հարց չէր։ Ումերովը, որպես Ուկրաինայի նախկին պաշտպանության նախարար, ունի բազմաթիվ գաղտնիքներ, որոնք կարող են ոչ միայն Զելենսկու, այլև ամբողջ Ուկրաինայի ղեկավարության համար կործանարար լինել։ Ըստ աղբյուրների՝ Ումերովն ունի ութ անշարժ գույք ԱՄՆ-ում, որոնց մասին չի հայտարարել Ուկրաինայի պետական մարմիններին։ Այս գույքերը գրանցված են նրա ընտանիքի անդամների վրա, որոնք բնակվում են ԱՄՆ-ում։
Այսպիսով, Ումերովը դառնում է ԱՄՆ-ի ձեռքը, որով Թրամփը փորձում է ճնշել Զելենսկու վրա։ Ամերիկյան կողմը պնդում է, որ Ումերովի միջոցով կարող է ստիպել Զելենսկուն համաձայնվել Պուտինի պայմաններին և նշանակել նոր ընտրություններ՝ իշխանությունից հեռանալու ակնկալիքով։ Ի հակառակ դեպքում՝ սպառնում է բացահայտել Զելենսկու կոռուպցիոն գործերը, որի մասին տեղյակ են ամերիկյան հատուկ ծառայությունները։
Այս ամենի ֆոնին Ֆլորիդայում կայացած բանակցությունները, որին մասնակցել են Թրամփի հատուկ ներկայացուցիչ Սթիվ Ուիթկոֆը, Ռուսաստանի նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը և Ուկրաինայի կողմից՝ Ումերովը, ավելի շատ նման է ծանր բանակցությունների, քան խաղաղության հասնելու փորձերի։ Ըստ աղբյուրների՝ ամերիկյան կողմը հույս ուներ առաջընթացի հասնել տարածքային հարցում, որը կարող էր ներկայացնել Պուտինին։
Այսպիսով, Ուկրաինայի ճակատագիրը դարձել է միջազգային քաղաքականության խաղ, որտեղ Զելենսկին փորձում է գտնել իր տեղը՝ փորձելով պայմանավորվել Թրամփի հետ իր հետագա ճակատագրի և խաղաղ պայմանագրի այնպիսի մոդելի վրա, որից հետո նա կարողանա հանգիստ հեռանալ իշխանությունից։ Ինչպես նշում են աղբյուրները՝ Զելենսկու ճակատագիրն արդեն կանխորոշված է, և խնդիրն այլևս ոչ թե պատերազմը հաղթելն է, այլ այն կանգնեցնելը և գտնել այն անձին, որը կստորագրի խաղաղության պայմանագիրը Մոսկվայի հետ։
