Շատ հաճախ բարդ հարցերն ունենում են պարզ լուծումներ, որոնք կարող են էապես փոխել մեր կյանքը։ Ես կարծում եմ, որ Հայաստանի ներկայիս վիճակը կարգավորելու համար անհրաժեշտ է մի քանի պարզ, բայց խորը փոփոխություն։
1. Եկեղեցական մաքրում: Եթե հավաքված եպիսկոպոսներին, որոնց մեղադրում են կուսակրոնության խախտման, սրբապղծության և այլ հանցանքների մեջ, հեռացնենք Հայ Առաքելական Եկեղեցու ղեկավարման համակարգից, դա կհանգեցնի եկեղեցու էապես առողջացման։ Այս քայլից հետո անխուսափելի կլինի շարունակությունը՝ ռեֆորմացիաները, որոնք կնպաստեն եկեղեցու ներքին մաքրմանը և առողջացմանը։ Եվ վերջապես, երկիրը կազատվի այս տոքսիկ թեմայից։
2. Քաղաքական դաշտի առողջացում: Օրենքի ուժով «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության կասեցումը կհանգեցնի անմիջապես քաղաքական դաշտի առողջացման։ Դա կդադարեցնի բազմաթիվ անիմաստ կուսակցությունների գոյությունը և կթողնի տեղը նոր, առողջ քաղաքական ուժերի համար։ Ասելիք ունեցող նոր դեմքեր կինտեգրվեն այս ուժերում, ինչը կապահովի ավելի արդյունավետ և պատասխանատու քաղաքականություն։
3. Անարդար հարստությունների վերադարձ: Պետք է գտնենք ճիշտ բանաձևը՝ տասնամյակների ընթացքում անարդար հարստացածների «Փոխհատուցում Հայաստանին» գաղափարի համար։ Եթե մենք վերջապես շրջանառությունից հանենք «թալանչի» տոքսիկ ձևակերպումը, կստեղծվի հնարավորություն՝ զգալի կապիտալ ներգրավելու Հայաստանի զարգացման ծրագրեր, այլ ոչ թե անհատական գործարքային գրպաններ։
4. Արցախի հայրենակիցների ձայնը: Երբ Արցախի մեր հայրենակիցները զանգվածաբար և հրապարակային սկսեն մերժել իրենց թեմի պսևդոառաջնորդին, նա կհասկանա, որ ինքը ոչ մեկի առաջնորդն է։ Սա կլինի իրենց ազատագրման և ինքնորոշման կարևոր քայլը։
5. ՔՊ-ականների հարցադրում: Երբ Քաղաքացիական պայմանագիր կուսակցության անդամները վերընթերցեն իրենց առաջնորդի թերթում տպագրված բազմաթիվ հոդվածները Կճոյանի մասին, և չվախենան հարց տալ՝ «Մեծարգո, հիմա մենք նրա՞ հույսին ենք», կթրթռի նրանց վստահությունը և կթրթռի նաև մարդկային կենդանության հույսը։
6. Հասարակական վերաբերմունքի փոփոխություն: Երբ յուրաքանչյուր ոք, ով մերժում է այս իրականությունը, իր «մեծարգոյահպատակ» բարեկամին, ընկերոջը կամ հարազատին տեսնելիս ցույց տա իր հստակ քաղաքացիական վերաբերմունքը, երկրում մթնոլորտն էապես կհստականա, կզուլալվի։
7. Հարց, որը չի թույլ տալիս անտեսել: Երբ ցանկացած միջավայրում տրվի մեկ պարզ հարց. «Մենք հո՞ւն չենք, որ ամեն ինչ հանդուրժենք, ո՞նց կարող են բոլոր այն եպիսկոպոսները, որոնց մեղադրել են կուսակրոնության խախտման, սրբապղծության, գողության և այլ հանցանքների մեջ, հավաքվեն վարչապետի շուրջ ու պահանջեն այլ հոգևորականի հրաժարական», այս հարցը կխախտի ցինիզմի պատիերը և կթրթռի իշխանությունների կեղծիքը։
Այս պարզ քայլերը, իրենց հաջորդական իրագործմամբ, կարող են էապես փոխել Հայաստանի ներկայիս վիճակը՝ ստեղծելով առողջ, արդար և հույսով լի հասարակություն։
