Այս օրերին շատերին հասկանալի է դարձել, թե ինչու է իշխանությունները բավականին օրինաչափ ձևով մոտենում որոշ եպիսկոպոսների հարցին։ Իշխանությունները, որպես կանոն, աշխատում են երկու հիմնական մեթոդով՝ ձերբակալություն և շանտաժ։
Հիշում եմ, թե ինչերում էին մեղադրում իշխանականները իրենց նախկին «սրտի սրբազան դարձածներից» ոմանց, բայց այս պահին այն մեղադրանքները մոռացության են մատնվել։ Պարզ է, որ հոգևորականները միանում են այս կոչված «եկեղեցափրկության» արշավին ոչ թե սրբադասման կամ մաքրման նպատակով, այլ իրենց իսկ կաշին փրկելու հույսով։
Այս ամբողջ խառնաշփոթի կազմակերպման նպատակը բոլորի համար հասկանալի է։ Ուկրաինայի ղեկավարի խորհրդական Ռուստեմ Ումերովը կարող է ցուցմունք տալ ամերիկյան ՀԴԲ-ին և բացահայտել իր ղեկավարին՝ Զելենսկուն։
Զելենսկին, զոհաբերելով Երմակին, փորձում է լուծել իշխանությունից արդեն իր անվտանգ հեռանալու խնդիրը։ Այս հարցում կուլիսային համաձայնությունը Թրամփի և Պուտինի միջև փաստացի կայացել է։
Այս իրավիճակում մեղավորը ոչ թե մթնոլորտն է, վատ վերահսկողությունը, Արգիշտի Առաջինը կամ նախկինները, այլ ոչ պատշաճ հսկողությունը։
