Գերագույն հոգևոր խորհրդի նիստի անհնարինությունը և հայտարարության կեղծիքը

Նոյեմբերի 28-ին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում նախատեսված էր Գերագույն հոգևոր խորհրդի հայաստանաբնակ անդամների նիստը, որը նախագահում էր Նորին Սրբություն Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդը։ Սակայն, Տ․ Նավասարդ արք․ Կճոյանի, Տ․ Աբրահամ արք․ Մկրտչյանի, Տ․ Վազգեն արք․ Միրզախանյանի, Տ․ Վրթանես եպս․ Աբրահամյանի և Տ․ Գևորգ եպս․ Սարոյանի բացակայության պատճառով իրավազոր նիստը գումարելն անհնարին դարձավ։

Այսպիսով, թեև նիստը չի կայացել, ներկա գտնված ժողովականները հնարավորություն ունեցան քննարկել նոյեմբերի 27-ին հրապարակված հայտարարությունը, որը ստորագրվել էր ինը եպիսկոպոսների կողմից։ Քննարկման ընթացքում հստակեցվեց, որ այդ հայտարարությունը ամբողջությամբ խեղաթյուրում է Տ․ Արշակ արք․ Խաչատրյանի նախաձեռնությամբ ստեղծված հանձնախմբի աշխատանքը։

Հանձնախումբը, որը ստեղծվել էր Տ․ Արշակ Սրբազանի խնդրանքով, իրականում որևէ նիստ չի գումարել և նույնիսկ հնարավորություն չի տվել Սրբազանին հանդիպելու իր հետ։ Կաթողիկոսին ներկայացված եզրակացությունը պատշաճ ընթացակարգով չի կազմվել, իսկ հանձնախմբի անդամներից մեկի կողմից ստացված պաշտոնական եզրակացությունը ձեռք է բերվել օրենքի ակնհայտ խախտումով, լիարժեք չէ և չի կարող ծառայել որպես արժանահավատ հիմք՝ Կաթողիկոսի կողմից որևէ որոշում կայացնելու համար։

Ավելի լուրջ մտահոգություն է առաջացրել այն փաստը, որ նոյեմբերի 24-ին հանձնախմբի ատենապետ Տ․ Խաժակ արք․ Պարսամյանը, գրություն է ուղղել Վեհափառ Հայրապետին՝ առաջարկելով հարցի արդար քննության համար ձևավորել երեք անձից կազմված նոր հանձնախումբ։ Այս առաջարկը, որը նախատեսում էր նաև Սրբազանի ծառայության առժամյա կասեցման հարցի քննարկումը, նոյեմբերի 25-ին հաստատվել է գործող հանձնախմբի անդամների կողմից։

Այս իրադարձությունների հիման վրա ժողովականները եկել են միաձայն եզրահանգման, որ հայտարարության մեջ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի հասցեին հնչեցվող մեղադրանքները բացարձակ անհիմն են և շինծու։ Նրանք հստակորեն դատապարտել են այնպիսի վարքագիծը, որը թիրախավորում է Սրբազանի անձը և փորձում է կանխակալ կարծիքներ ձևավորել։

Ժողովականները խիստ հրամայական նկատեցին, որ եկեղեցականները վերադառնան կանոնական դաշտ՝ իրենց մտահոգությունները արծարծելով Եկեղեցու բարձրագույն ժողովական մարմիններում, և խուսափեն Եկեղեցու միաբանությունը խաթարող գործողություններից։ Նրանք նաև բացառեցին Կաթողիկոսի հնարավոր հրաժարականի մասին լուրերը՝ դրանք անհիմն համարելով։

Այս իրադարձությունները ցույց են տալիս, թե որքան կարևոր է Եկեղեցու ներքին հարցերը քննարկել բացառապես կանոնական և միաբանության հարգանքով, ինչպես նաև խուսափել ցանկացած տեղեկատվական կեղծման և անհիմն մեղադրանքների տարածումից։