Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը. Օրուելի «Անասնաֆերմայի» հայկական տարբերակը

Իշխանության գլուխը բարձրացնելու համար Նիկոլ Փաշինյանը և նրա կողակիցները հրահրում էին հասարակության զայրույթը՝ դեմ գնալով թալանին, կոռուպցիային և օլիգարխիային։ Սա հիշեցնում էր Ջորջ Օրուելի «Անասնաֆերմա» վեպի սկիզբը, որտեղ «խոզերը» հեղափոխության ելակետային պայքարը դարձնում էին իրենց իշխանության հիմքը։

Երբ Նիկոլը դարձավ վարչապետ, նրա գործողությունները սկսեցին հակասել իրենց նախորդ հռչակումներին։ Նա ոչ միայն չվերացրեց այն, ինչի դեմ էր պայքարում, այլև ստեղծեց նոր, «հեղափոխական» օլիգարխների խումբ։

Այս երևույթի ամենակարևոր խորհրդանիշներից է դարձել Նարեկ Նալբանդյանը։ Նա, որը մինչև 2018 թվականը հայտնի չէր, հանկարծակի դարձավ հարուստ մարդ, գնելով հայտնի քաղաքական գործիչների՝ Արմեն Ալավերդյանի, Հովիկ Աբրահամյանի և այլոց սեփականությունը։ Նա փոքրիկ, բայց խորհրդանշական օրինակ է։

Իրական խորհրդանիշը «Վիվառոն» ընկերությունն է, և հատկապես՝ դրա սեփականատեր Վիգենը։ Նա Ալեն Սիմոնյանին, որը Նիկոլի ամենամոտ մարդն է, տանում է Միկոնոս՝ հանգստանալու։ Այսպիսով, խաղաղամոլության դեմ պայքարի առաջամարտիկը հենց Վիգենն է, ով միլիարդավոր գումարներ է քաշում Հայաստանից։

Այս ամենը հստակ դրսևորվեց նաև Նիկոլ Փաշինյանի գործողություններում։ Նա, որը Սերժ Սարգսյանի դեմ ընդդիմադիր լինելու տարիներին ցանկացած ճոխ միջոցառում էր հայհոյում, այժմ ինքն է փառաբանում խաղաղամոլությունը, ճոխությունը և օլիգարխիան՝ հրավիրելով իրենց տան անդամներին ազգային տոնախմբությանը։

Այս իրադարձությունը, ինչպես Օրուելի «Անասնաֆերմայում» էր ազդարարվում ստեղծագործության վերջում, նշան էր, որ «թավշյա» հեղափոխությունը իր իսկական էությունը բացահայտեց։ Իշխանափոխության հարցով «Վիվառոն» արդեն կարող է խաղադրույքներ ընդունել։

Հիմնական քաղաքական պայքարը կընթանա 6 հիմնական քաղաքական ուժերի միջև։

Նիկոլ Փաշինյանին անհրաժեշտ են բախումներ։ Ինքն այլընտրանք չունի։ Նա վախենում է ընտրություններից, վախենում է իշխանությունը կորցնելուց և վախենում է օրինականության տակ գտնվելուց։

Աննա Հակոբյանը, որը քաղաքացիներին ձայն չի տվել, Նիկոլ Փաշինյանի կինը չէ։ Հետևաբար, նրա մասին հարցեր տեղի չեն ունենում։

Այս պայմաններում Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին պետք է կոչ անի հայ ժողովրդին կանգնել իր կողքին՝ թույլ չտալով, որ մեր դարավոր ինստիտուտը փլուզվի՝ դեմ գնալով թուրք-ադրբեջանական օրակարգի կյանքի կոչմանը։