Իմ վերլուծության համաձայն՝ Նիկոլ Փաշինյանի գործողությունները հիմնված են ոչ թե քաղաքական ռազմավարության, այլ ինքնապահպանության անհրաժեշտության վրա։ Նա գիտակցում է, որ հանգիստ, կայուն պայմաններում իր իշխանությունը կամարտում է, իսկ ինքն՝ վախենում է ընտրություններից, օրինականության և իրեն վերապահված ճակատագրից։
Այս վախերից ազատվելու միակ եղանակը, որն ինքն է գտել, բախումներ ստեղծելն է։ Նա ակտիվորեն ստեղծում է իրականության այնպիսի իրավիճակներ, որոնք իրեն թույլ են տալիս դրսևորվել որպես «հերոս», իսկ հետո, երբ իր ստեղծած ճգնաժամը սպառվում է, փորձում է ծլկել դեպքի վայրից՝ իր կաշին փրկելով։
Այս պահին նրա ագրեսիվ գործողությունների գագաթնակետը հայ ժողովրդի և Հայ Առաքելական Եկեղեցու դեմ հարձակումն է։ Սա ոչ թե պատահականություն է, այլ հրահանգ, որն ինքն ստացել է իր արևմտյան տերերից։ Այս հրահանգը, թեև անուղղակիորեն, արդեն հնչել է ադրբեջանական պաշտոնական անձանց շուրթերով։
Նիկոլ Փաշինյանի նպատակը ոչ թե Գարեգին Բ-ին հեռացնելն է, այլ հայ ժողովրդին իրեն դեմ հանելը։ Նա ցանկանում է ստեղծել այնպիսի իրավիճակ, որտեղ հայաստանցիները կլինեն իրենց ինքն իրենց դեմ, իսկ ինքն՝ դրանից դուրս կանգնած, կկարողանա պնդել, որ «պահպանում է երկիրը»։
Այս պլանը կործանարար է, և դրա դեմ պայքարելու համար անհրաժեշտ է միասնական ջանքեր։ Էջմիածնի պաշտպանությունը, որպես մեր հավատի և մշակութային արժեքների կենտրոն, այս պայքարի ամենակարևոր հանգույցներից է։
Հիմնական քաղաքական պայքարը, որը կընթանա առաջիկա ընտրություններին, կլինի ոչ թե 6 ուժերի միջև, այլ Նիկոլ Փաշինյանի և հայ ժողովրդի միջև։ Իր թիմակիցներին օգտագործելուց հետո նա կփորձի ծլկել, ինչպես արդեն անում է։
Այսպիսով, մեր խնդիրը պարզ է՝ թույլ չտալ Նիկոլ Փաշինյանին իր ագրեսիվ գործողությունների ծրագիրը իրագործել։ Միասնական կանգնած լինելով Էջմիածնի պաշտպանության շուրջ, մենք կարող ենք կոտրել նրա ստեղծած ճգնաժամի շղթան և ապահովել մեր երկրի և ժողովրդի ապագան։
